ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 15:20 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
20 Եւ յարուցեալ եկն առ հայր իւր. եւ մինչդեռ հեռագոյն էր, ետես զնա հայրն եւ գթացաւ. յարեաւ եւ ընթացաւ ընդ առաջ, անկաւ զպարանոցաւն նորա, եւ համբուրեաց զնա։
Կազմեաց Յովսէփ զկառս իւր, եւ ել ընդ առաջ Իսրայելի հօր իւրոյ զՔաջաց քաղաքաւն՝՝. եւ իբրեւ յանդիման եղեւ նմա, անկաւ ի վերայ պարանոցի նորա, եւ ելաց ի լալիւն մեծ։
Եւ եմուտ Յովաբ առ արքայ եւ պատմեաց նմա. եւ կոչեաց զԱբիսողոմ. եւ եմուտ առ արքայ եւ երկիր եպագ նմա, եւ անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր առաջի արքայի. եւ համբուրեաց արքայ զԱբիսողոմ։
Եւ թէ՝՝ որդի սիրելի՞ իցէ իմ Եփրեմ, մանո՞ւկ գրգանաց, փոխանակ զի բանք իմ են ի նմա, յիշելով յիշեցից զնա միւսանգամ. վասն այնորիկ փութացայ յաղագս նորա՝՝, ողորմելով ողորմեցայց նմա, ասէ Տէր։
Զի՞նչ անցուցից ընդ քեզ, Եփրեմ. այլ պաշտպան լինիցիմ քեզ, Իսրայէլ. զի՞նչ անցուցից ընդ քեզ. եդից զքեզ իբրեւ զԱդամա եւ իբրեւ զՍեբոյիմ. դարձաւ սիրտ իմ ի նոյն. յուզեցան խնամք՝՝ իմ։