28 Ո՞վ ոք ի ձէնջ կամիցի շինել աշտարակ, եւ ոչ նախ նստեալ համարիցի զծախսն, եթէ ունիցի՛ բաւական ի կատարումն.
Պատրաստեա յելս զգործս քո. եւ պատրաստեա ի դաստակերտս քո, եւ գնա դու զկնի իմ, եւ շինեսցես վերստին՝՝ զտուն քո։
Եւ եղիջիք ատեցեալք յամենեցունց վասն անուան իմոյ. իսկ որ համբերեսցէ ի սպառ՝ նա կեցցէ։
Ասէ ցնա Յիսուս. Աղուեսուց որջք գոն, եւ թռչնոց երկնից՝ բոյնք. այլ Որդւոյ մարդոյ ոչ գոյ ուր դիցէ զգլուխ իւր։
Զի որ ոչ բառնայ զխաչ իւր եւ գայ զկնի իմ՝ ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել։
զի գուցէ իբրեւ արկանիցէ հիմն եւ ոչ կարիցէ կատարել, ամենեքին որ տեսանիցեն, սկսանիցին ծաղր առնել զնա,
Արդ այսպէս ամենայն ոք ի ձէնջ որ ոչ հրաժարեսցէ յամենայն ընչից իւրոց, ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել։
Յայնժամ պատասխանի ետ Պաւղոս. Զի՞նչ գործէք զի լայքդ եւ ճմլեցուցանէք զսիրտ իմ. քանզի ես ոչ միայն կապելոյ, այլ եւ մեռանելոյ յԵրուսաղէմ պատրաստ եմ վասն անուանն Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի։