16 Եւ նա ասէ ցնա. Այր ոմն գործեաց ընթրիս եւ հրաւիրեաց զբազումս։
Մտի ի պարտէզ իմ, քոյր իմ հարսն, կթեցի զմուռս իմ հանդերձ խնկովք իմովք. կերայ զհաց իմ մեղու իմով, արբի զգինի իմ կաթամբ իմով։ Կերայք, մերձաւորք իմ, եւ արբէք, եւ արբեցարուք, եղբօրորդիք իմ՝՝։
Եւ եղիցին իբրեւ զպատերազմօղսն Եփրեմի՝՝, եւ խնդասցէ սիրտ նոցա իբրեւ ի գինւոյ. եւ որդիք նոցա տեսցեն եւ ուրախ լիցին, եւ ցնծասցեն սիրտք նոցա ի Տէր։
Եւ Հոգի, եւ Փեսայն՝ որ գալոցն եմ. եւ որ լսէ՝ ասելով թէ՝ Եկ, եւ որ ծարաւի իցէ՝ եկեսցէ, եւ որ ոք կամի առնուլ՝՝ զջուրն կենաց ձրի։
Ահաւասիկ կամ ես առ դուրս եւ բախեմ. եթէ ոք լուիցէ ձայնի իմում եւ բանայցէ զդրունսն, մտից առ նա եւ ընթրիս արարից առ նա, եւ նա ընդ իս։