32 Եւ ասէ ցնոսա. Երթայք ասացէք աղուեսուն այնմիկ. Ահաւասիկ հանեմ դեւս, եւ բժշկութիւնս կատարեմ այսօր եւ վաղիւ, եւ յերիր աւուր կատարիմ։
Ցօրիորդսն փեսայն ասէ զայս ինչ.՝՝ Կալարուք մեզ աղուեսունս փոքունս զապականիչս այգեաց, զի այգիք մեր ծաղկեալ են։
Իբրեւ աղուեսք յաւերակս էին մարգարէք քո, Իսրայէլ.
Իշխանք նորա իբրեւ առիւծունք գոչեսցեն՝՝ եւ դատաւորք նորա իբրեւ զգայլս Արաբացւոց՝ որ ոչ թողուն ինչ ի վաղիւ։
Եւ լուաւ արքայ Հերովդէս, քանզի յայտնի եղեւ անուն նորա, եւ ասէր թէ Յովհաննէս մկրտիչ յարեաւ ի մեռելոց, եւ վասն այնորիկ զօրութիւնք լինին նովաւ։
Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս. Բազում գործս բարիս ցուցի ձեզ ի Հօրէ իմմէ. վասն որո՞յ գործոյ ի նոցանէ քարկոծ առնէք զիս։
Իբրեւ ա՛ռ Յիսուս զքացախն հանդերձ լեղւովն՝՝ ասէ. Ամենայն ինչ՝՝ կատարեալ է։ Եւ խոնարհեցուցեալ զգլուխն՝ աւանդեաց զոգին։
Զի վայել էր իսկ նմա (վասն որոյ ամենայն եւ որով ամենայն) բազում որդիս ի փառս ածել՝ զառաջնորդ փրկութեան նոցա չարչարանօք կատարել։ ՎՋ
եւ իբրեւ կատարեցաւ, եղեւ ամենայն հնազանդելոց իւրոց պատճառք փրկութեանն յաւիտենից.
Օրէնքն զմարդիկ կացուցանեն քահանայապետս, զգածեալս տկարութեամբ, իսկ բանն երդման յետ օրինացն՝ զՈրդի, որ յաւիտեան կատարեալ է։