42 Եւ ասէ Տէր. Ո՞վ իցէ հաւատարիմ տնտես եւ իմաստուն, զոր կացոյց տէր իւր ի վերայ գերդաստանի իւրոյ տալ ի ժամու զկերակուրս։
Եւ գային ամենայն իմաստունք որ գործէին զգործ սրբութեանն, իւրաքանչիւր ըստ տարազու իւրում զոր ինքեանք գործէին։
Բերան իմաստնոյ գովի ի մարդկանէ՝՝, իսկ խօթասիրտն արհամարհեսցի։
եւ ոչ հնազանդի նմա անզգամ. եւ ոչ ասիցէ դիպօղ ինչ եւ բարի հասարակաց։
Որ տնկէ թզենի՝ կերիցէ զպտուղ նորա, եւ որ պահէ զտէր իւր՝ պատուեսցի։
Յառնէ ընդ արշալուրշս, եւ տայ կերակուր ընտանեաց, եւ գործ նաժշտաց։
Տէր Տէր տայ՝՝ ինձ լեզու խրատու, զի գիտացից խօսել ի ժամու զբանն. պատրաստեաց զիս ընդ առաւօտս. յաւել ինձ ունկն ի լսել.
Եւ յարուցից հովիւս որ հովուեսցեն նոցա, եւ ոչ եւս երկիցեն, եւ ոչ եւս զարհուրեսցին, եւ ոչ լիցին անտես, ասէ Տէր։
Արդ աւասիկ զկաթնդ ուտէք, եւ զասրդ ագանիք, զպարարտսն զենուք, եւ զխաշինս իմ ոչ արածէք։
Եւ նա ասէ ցնոսա. Վասն այսորիկ ամենայն դպիր աշակերտեալ արքայութեան երկնից նման է առն տանուտեառն, որ հանէ ի գանձէ իւրմէ զնոր եւ զհին։
Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, ասէ տէր այգւոյն ցգաւառապետ իւր. Կոչեա զմշակսն եւ տուր նոցա վարձս՝ սկսեալ ի յետնոցն մինչեւ ցառաջինսն։
Երանի իցէ ծառային այնմիկ զոր եկեալ տէր իւր գտանիցէ արարեալ այնպէս։
Իբրեւ ետես զնա Տէր, գթացաւ ի նա եւ ասէ. Մի՛ լար։
Եւ կոչեաց առ ինքն երկուս ոմանս յաշակերտացն իւրոց Յովհաննէս, առաքեաց առ Տէր՝՝ եւ ասէ. Դո՞ւ ես որ գալոցն ես, եթէ այլում ակն կալցուք։
Զգոյշ կացէք անձանց եւ ամենայն հօտիդ, յորում եդ զձեզ Հոգին Սուրբ տեսուչս՝ հովուել զժողովուրդ Տեառն, զոր ապրեցոյց արեամբ իւրով։
ապա թէ յամեցից, զի գիտասցես թէ ո՛րպէս պարտ իցէ քեզ ի տան Աստուծոյ շրջել, որ է եկեղեցի Աստուծոյ կենդանւոյ, սիւն եւ հաստատութիւն ճշմարտութեան։
Որ բարւոք վերակացու լինին երիցունք՝ կրկին պատուոյ արժանի եղիցին, մանաւանդ որ աշխատիցին բանիւ եւ վարդապետութեամբ։
եւ դու՝՝ քարոզեա զբանն, հաս ի վերայ ժամու եւ տարաժամու, յանդիմանեա, սաստեա, մխիթարեա ամենայն երկայնմտութեամբ եւ վարդապետութեամբ։
Զի պարտ է եպիսկոպոսին անարատ լինել, որպէս եւ Աստուծոյ տնտեսի. մի՛ յանդուգն, մի՛ բարկացող, մի՛ թշնամանող, մի՛ հարկանող, մի՛ զօշաքաղ,
Ունկնդիր լերուք առաջնորդաց ձերոց, եւ հպատակ կացէք նոցա, զի նոքա տքնին վասն ոգւոց ձերոց, որպէս թէ համարս տալոց իցեն ընդ ձեր՝՝. զի խնդութեամբ արասցեն զայն եւ մի՛ յոգւոց հանելով, զի այն ոչ յօգուտ ձեր է։
Յիշեցէք զառաջնորդս ձեր որ խօսեցան ձեզ զբանն Աստուծոյ. հայեցեալք յելս գնացից նոցա՝ նմանողք եղերուք հաւատոցն։
Մովսէս հաւատարիմ է յամենայն տան նորա իբրեւ զծառայ առ ի վկայութենէ բանից ասացելոց.
Իւրաքանչիւր ոք որպէս եւ ընկալաւ շնորհս ինչ, ի միմեանս զնոյն մատակարարել իբրեւ զբարւոք հազարապետս պէսպէս շնորհացն Աստուծոյ։