39 Բայց զայն գիտասջիք, եթէ գիտէր տանուտէրն յորում ժամու գող գայ, չտայր թոյլ ական հատանել ի տան իւրում։
Արթուն կացէք, զի ոչ գիտէք յորում ժամու Տէրն ձեր գայ։
Մի՛ գանձէք ձեզ գանձս յերկրի, ուր ցեց եւ ուտիճ ապականեն, եւ ուր գողք ական հատանեն եւ գողանան։
Այլ եկեսցէ օր Տեառն իբրեւ զգող, յորում երկինք տագնապաւ անցցեն, եւ բնութիւնք հրով կիզեալ լուծցին, եւ երկիր եւ որ միանգամ ի նմա գործք գտանիցին։
Ահա գամ իբրեւ զգող, երանի որ իցեն արթունք, եւ պահեսցեն զհանդերձս իւրեանց. զի մի՛ մերկ շրջեսցին, եւ երեւեսցին ամօթանք իւրեանց.)
Արդ յիշեա թէ որպէս լուարն, եւ պահեա եւ ապաշխարեա. ապա թէ ոչ զուարթանաս, գամ որպէս գող. եւ ոչ ոք իմանայ՝՝ զգալուստ իմ առ քեզ։