22 Ասէ ցաշակերտսն իւր. Վասն այդորիկ ասեմ ձեզ. Մի՛ հոգայք ընդ ոգւոյ թէ զի՛նչ ուտիցէք, եւ մի՛ ընդ մարմնոյ թէ զի՛նչ զգենուցուք։
Այլ յորժամ տանիցին զձեզ ի ժողովուրդս եւ ի պետութիւնս եւ յիշխանութիւնս, մի՛ հոգայցէք որպէս թէ զի՛նչ պատասխանի տայցէք կամ զի՛նչ ասիցէք։
Զի ոգի առաւել է քան զկերակուր, եւ մարմին՝ քան զհանդերձ։
Եւ դուք մի՛ խնդրէք զի՛նչ ուտիցէք կամ զինչ ըմպիցէք, եւ մի՛ զբաղնուք.
Այլ կամիմ զձեզ անհոգս լինել. զի որ անկինն է՝ հոգայ զՏեառն, թէ ո՛րպէս հաճոյ լիցի Տեառն.
Մի՛ ինչ հոգայք, այլ ամենայն աղօթիւք եւ խնդրուածովք, գոհութեամբ խնդրուածք ձեր յայտնի լիցին առ Աստուած։
Բարք անարծաթասէրք լինիցին, բաւական համարել որչափ ինչ ի ձեռս իցէ. քանզի ինքն իսկ ասաց. Ոչ թողից զքեզ եւ ոչ ընդ վայր հարից։