16 Խօսեցաւ առ նոսա առակ մի եւ ասէ. Առն ուրումն մեծատան ետուն անդք տոհմականս.
Սակայն մի՛ ոք որ չար իցէ՝ յուսասցի անպարտ լինել. ամենայն որ միանգամ բարկացուցանեն զՏէր, միթէ ո՞չ լինիցի նոցա խնդիրք։՝՝
Հիւանդացեալ՝ եւ մի՛ ակն կալցի ողջանալոյ, այլ անկցի ախտիւ. զի զբազումս չարչարեաց բարձրութիւն նորա։
Աստուած, թագաւոր մեր յառաջ քան զյաւիտեանս, որ արարեր զփրկութիւն ի մէջ երկրի։
Համբարձ զձեռն քո ի վերայ ամբարտաւանութեան նոցա՝՝ ի սպառ. որ ինչ անիրաւեցաւ թշնամին ի սրբութեան քում։
Բայց այս էր անօրէնութիւն Սոդոմայ քեռ քո. ամբարտաւանութիւն, ի լիութեան հացի եւ յղփութեան գինւոյ՝ փափկանայր ինքն եւ դստերք իւր. այնու առաւել էր ինքն եւ դստերք իւր՝՝, եւ ձեռն յաղքատն եւ ի տնանկն ոչ կարկառէին։
Եւ նա ոչ գիտաց թէ ես ետու նմա զցորեանն եւ զգինին եւ զձէթն, եւ բազմացուցի նմա արծաթ. եւ նա արար արծաթեղէնս, եւ ոսկեղէնս յաճախեաց Բահաղու՝՝։
Եւ այլն անկաւ յերկիր բարի, եւ տայր պտուղ՝ էր որ հարիւրաւոր, եւ էր որ վաթսնաւոր, եւ էր որ երեսնաւոր։
զի եղիջիք որդիք Հօր ձերոյ որ յերկինսն է. զի զարեգակն իւր ծագէ ի վերայ չարաց եւ բարեաց, եւ ածէ անձրեւ ի վերայ արդարոց եւ մեղաւորաց։
Եւ ասէ ցնոսա. Տեսէք եւ զգոյշ լերուք յամենայն ագահութենէ՝՝, զի ոչ եթէ ի մթերից ընչից ուրուք իցեն կեանք նորա։
եւ խորհէր ի միտս իւր եւ ասէր. Զի՞ գործեցից, զի ոչ գոյ տեղի ուր ժողովեցից զարդիւնս իմ։
Եւ զայս ասացեալ՝ հազիւ լռեցուցանէին զժողովուրդսն ի չզոհելոյ նոցա. այլ գնալ յիւրաքանչիւր տեղիս։՝՝