13 Ասէ ոմն ի ժողովրդենէն ցնա. Վարդապետ, ասա ցեղբայր իմ բաժանել ընդ իս զժառանգութիւնն։
Որոտաց Տէր յերկնից, եւ Բարձրեալն ետ զձայն իւր ի կարկուտ եւ ի կայծակունս հուր։
Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
Զի Հոգին Սուրբ ուսուսցէ ձեզ ի նմին ժամու զինչ պարտ իցէ խօսել։
Եւ նա ասէ ցնա. Այր դու, ո՞ կացոյց զիս դատաւոր կամ բաժանարար ի վերայ ձեր։
Մարդ բարի ի բարի գանձուց սրտի իւրոյ բղխէ զբարի, եւ մարդ չար ի չարէն բղխէ զչար. քանզի ի յաւելուածոյ սրտին խօսի բերան նորա։
խարդախութիւնք ապականելոց մտաց մարդկան եւ օտարացելոց ի ճշմարտութենէ անտի, որք շահավաճառ համարին զաստուածպաշտութիւնն. բայց դու մերժեսջիր յայնպիսեաց անտի։