ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 11:42 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
42 Այլ վա՜յ ձեզ փարիսեցւոց, զի տասանորդէք զանանուխ եւ զփեգենա եւ զամենայն բանջար, եւ անցանէք զիրաւամբք եւ զսիրովն Աստուծոյ. զայս արժան էր առնել եւ զայնու ոչ անցանել։
եւ զառաջաւորս ցորենոյ եւ՝՝ զպտուղս ծառոց՝ գինւոյ եւ ձիթոյ բերցուք առ քահանայսն ի տուն գանձանակին Աստուծոյ. եւ զտասանորդս երկրիս մերոյ Ղեւտացիքն շրջեսցին եւ առցեն զամենայն բովանդակ։
Պատմեցաւ քեզ, ո՛վ մարդ, զի՛նչ է բարի. կամ զի՞նչ խնդրէ ի քէն Տէր, բայց առնել զիրաւունս, եւ սիրել զողորմութիւն, եւ պատրաստ լինել երթալոյ զկնի Տեառն Աստուծոյ քո՝՝։
Որդի փառաւոր առնէ զհայր, եւ ծառայ երկնչի ի տեառնէ իւրմէ՝՝. իսկ արդ՝ եթէ հայր եմ ես, ո՞ւր է փառքն իմ. եւ եթէ Տէր եմ, ո՞ւր է պատիւն իմ, ասէ Տէր ամենակալ, դուք քահանայք՝՝ որ բամբասէք զանուն իմ. եւ ասէք. Ի՞ւ բամբասեցաք զանուն քո։
Որ բարկացուցանէք զԱստուած՝՝ բանիւք ձերովք, եւ ասէք. Ի՞ւ բարկացուցաք զնա. յասելն ձեր թէ՝ Ամենայն որ զչար գործէ՝ բարւոք թուի առաջի Տեառն, եւ ընդ այն իսկ հաճեցաւ նա. եւ՝ Ո՞ւր է Աստուած արդարութեան։
Վա՜յ ձեզ դպրաց եւ փարիսեցւոց կեղծաւորաց, զի տասանորդէք զանանուխ եւ զսամիթ եւ զչաման, եւ թողէք զծանր ծանր օրինացն, զդատաստան եւ զողորմութիւն եւ զհաւատս. զայս արժան էր առնել եւ զայն չթողուլ։
Վա՜յ ձեզ դպրաց եւ փարիսեցւոց կեղծաւորաց, զի նման էք գերեզմանաց բռելոց, որ արտաքոյ երեւին գեղեցիկք, եւ ի ներքոյ լի են ոսկերօք մեռելոց եւ ամենայն պղծութեամբ։