35 Արդ զգոյշ լեր, գուցէ լոյսդ որ ի քեզ է՝ խաւար իցէ։
Են ճանապարհք որ թուին մարդոյ թէ ուղիղ իցեն, եւ կատարած նոցա հայի յատակս դժոխոց։՝՝
Տեսի՝՝ այր յանձն իւր պանծացեալ թէ իմաստուն իցէ, բայց յոյս գոյր յանզգամին քան ի նմա։
Ճրագ մարմնոյ ակն է. եթէ ակն քո առատ է, ամենայն մարմինդ լուսաւոր եղիցի։
Ճրագ մարմնոյ ակն է. յորժամ ակնն առատ է, ամենայն մարմինն լուսաւոր եղիցի. եւ երբ ակն չար է, եւ մարմինն խաւարին եղիցի։
Եթէ մարմինդ քո ամենայն լուսաւոր է եւ չգուցէ մասն ինչ խաւարին, եղիցի լուսաւոր ամենայն. որպէս յորժամ ճրագն նշողիւք լուսաւորեսցէ զքեզ։
Զանձինս առ իմաստունս ունէին, յիմարեցան։
Իսկ յոր ոչն իցեն սոքա մերձ՝ կոյր է եւ զաչացու. ի մոռացօնս դարձուցեալ զսրբութիւն առաջնոց իւրոցն յանցանաց։
Քանզի մեծաբանս սնոտեաց բարբառեալ պատրեն գիջութեամբք, ցանկութեամբք մարմնոյ զայնոսիկ՝ որ ստոյգն փախչիցին յայնցանէ՝ որ ի մոլորութեանն շրջիցին.
Զի ասես. Մեծատուն էի եւ մեծացայ, եւ ոչ իւիք կարօտ եմ. եւ ոչ գիտես եթէ դու ես ողորմելի եւ հէք եւ աղքատ, մերկ եւ կոյր։