Եւ Եղիսէ դարձաւ ի Գաղգաղա. եւ սով էր յերկրին, եւ որդիք մարգարէիցն նստէին առաջի նորա. եւ ասէ Եղիսէ ցպատանեակն իւր. Կառո դու զսանն մեծ, եւ եփեա եփոյ որդւոց մարգարէիցդ։
եւ նա ասէ.) Ես եմ այր Հրեայ ծնեալ ի Տարսոն Կիլիկեցւոց՝ սնեալ ի քաղաքիս յայսմիկ առ ոտս Գամաղիելի, խրատեալ ըստ ճշմարտութեան հայրենի օրինացն, նախանձայոյզ էի Աստուծոյ՝ որպէս ամենեքեան դուք այսօր։