Եւ ասեն. Եկայք շինեսցուք մեզ քաղաք եւ աշտարակ, որոյ լինիցի գլուխն մինչեւ յերկինս. եւ արասցուք մեզ անուն յառաջ քան զսփռել՝՝ ի վերայ երեսաց ամենայն երկրի։
Եւ՝՝ լայնեցին դժոխք զանձինս իւրեանց, եւ բացին զբերանս իւրեանց՝՝ զի մի՛ դադարեսցեն. եւ իջցեն փառաւորք եւ մեծամեծք եւ մեծատունք եւ ժանտագործք նոցա՝՝, եւ զուարճացեալն ի նմա։
եւ իջուցից զքեզ առ իջեալսն ի խորխորատ, առ ժողովն յաւիտենից. եւ բնակեցուցից զքեզ ի խորս երկրի, իբրեւ զաւերակսն՝՝ յաւիտենից, ընդ իջեալսն յաւիտենից ի խորխորատ. զի մի՛ եւս բնակեսցես, եւ մի՛ կանգնեսցիս յերկիր կենաց.
Ո՞ւմ նմանեցար զօրութեամբ եւ՝՝ փառօք եւ մեծութեամբ՝ ի ծառս փափկութեան. էջ եւ զիջիր հանդերձ ծառովք փափկութեան քո՝՝ ի խորս երկրի, ի մէջ անթլփատից ննջեցելոց ընդ վիրաւորս սրոյ. սոյնպէս փարաւոն եւ ամենայն բազմութիւն զօրութեան իւրոյ, ասէ Տէր Տէր։
Եւ ոչ ննջեցին ընդ հսկայսն անկեալսն յաւիտենից, որ իջին ի դժոխս պատերազմօղ զինուքն իւրեանց, եւ եդան անօրէնութիւնք նոցա ի վերայ ոսկերաց իւրեանց. զի զարհուրեցուցին զհսկայս ի կենդանութեան իւրեանց։
Եւ մի՛ երկնչիք յայնցանէ որ սպանանեն զմարմին եւ զոգի ոչ կարեն սպանանել. այլ երկերուք դուք առաւել յայնմանէ որ կարողն է զոգի եւ զմարմին կորուսանել ի գեհենի։
Եւ դու, Կափառնայում, մի՛ մինչեւ յերկինս բարձրասցիս, այլ՝՝ մինչեւ ի դժոխս իջցես. զի եթէ ի Սոդոմ եղեալ էին զօրութիւնքն որ ի քեզ եղեն, ապաքէն կային եւս մինչեւ ցայսօր։
Արդ յո՞ ելանիցեմք. եւ եղբարք ձեր զանգիտեցուցին զսիրտս ձեր եւ ասեն. Ազգ մեծ եւ բազում եւ զօրագոյն քան զմեզ, եւ քաղաքք մեծամեծք եւ պարսպաւորք մինչեւ յերկինս. այլ եւ որդիս սկայից՝՝ տեսաք մեք անդ։