63 Եւ խնդրեաց տախտակ, գրեաց եւ ասէ. Յովհաննէս է անուն դորա։ Եւ զարմացան ամենեքին։
Ողորմութիւն եւ հաւատք ի քէն մի՛ պակասեսցեն. արկ զնոսա ընդ պարանոց քո, եւ գրեա զնոսա յընդարձակութիւն սրտի քո.
Արդ նիստ եւ գրեա ի տախտակի եւ ի գիրս, զի եղիցի այդ յաւուր իւրում եւ ի ժամանակս յաւիտենից,
Մեղք Յուդայ գրեալ են գրչաւ երկաթեաւ, ադամանդեայ եղեգամբ. մածեալ է ի տախտակս սրտից նոցա, եւ յեղջեւրս սեղանոց ձերոց.
Պատասխանի ետ ինձ Տէր եւ ասէ. Գրեա զտեսիլդ զայդ յայտնապէս ի տախտակս, զի որ ընթեռնուն՝ համարձակ ընթեռնուցու։
Իբրեւ լուաւ Յիսուս, զարմացաւ, եւ ասէ ցայնոսիկ որ զհետն երթային. Ամէն ասեմ ձեզ, եւ ոչ յԻսրայելի այսպիսի հաւատս գտի երբեք։
Ասէ ցնա հրեշտակն Տեառն. Մի՛ երկնչիր, Զաքարիա, զի լսելի եղեն աղօթք քո, եւ կին քո Եղիսաբեթ ծնցի քեզ որդի, եւ կոչեսցես զանուն նորա Յովհաննէս։
Պատասխանի ետ մայր նորա եւ ասէ. Ոչ, այլ կոչեսցի Յովհաննէս։