55 Որպէս խօսեցաւ առ հարս մեր՝ Աբրահամու եւ զաւակի նորա յաւիտեան։
Եւ օրհնեցից զօրհնիչս քո, եւ զանիծիչս քո անիծից. եւ օրհնեսցին ի քեզ ամենայն ազգք երկրի։
Եւ ասէ Աստուած ցԱբրահամ. Այո, ահա Սառա կին քո ծնցի քեզ որդի. եւ հաստատեցից զուխտ իմ ընդ նմա յուխտ յաւիտենական, եւ ընդ զաւակի նորա յետ նորա։
Եւ հաստատեցից զուխտ իմ ընդ իս եւ ընդ քեզ, եւ ի մէջ զաւակի քո յետ քո յազգս իւրեանց յուխտ յաւիտենական, լինել քեզ Աստուած եւ զաւակի քում յետ քո։
Եւ օրհնեսցին ի զաւակի քում ամենայն ազգք երկրի, փոխանակ զի լուար ձայնի իմում։
Եւ բազմացուցից զզաւակ քո իբրեւ զաստեղս երկնից, եւ տաց զաւակի քում զամենայն զերկիրս զայս, եւ օրհնեսցին ի զաւակի քում ամենայն ազգք երկրի։
Եւ եղիցի զաւակ քո իբրեւ զաւազ երկրի, եւ ընդարձակեսցի ի ծովակողմն եւ ընդ արեւելս եւ ընդ հիւսիսի եւ ընդ հարաւ. եւ օրհնեսցին ի քեզ ամենայն ազգք երկրի եւ ի զաւակի քում։
Պաշտպանեաց Իսրայելի ծառայի իւրում՝ յիշել զողորմութիւնս։
Եկաց Մարիամ առ նմա իբրեւ ամիսս երիս, եւ դարձաւ ի տուն իւր։