46 Եւ ասէ Մարիամ. Մեծացուսցէ անձն իմ զՏէր.
Արբեսցին նոքա ի պարարտութենէ տան քո, եւ զուղխս փափկութեան քո տացես ըմպել նոցա։
Արդարասցին՝ եւ Աստուծով փառաւորեսցի ամենայն զաւակ որդւոցն՝՝ Իսրայելի։
Ուրախութեամբ ուրախ եղիցին ի Տէր. ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զգեցոյց ինձ հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան՝՝, իբրեւ փեսայի եդ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
Եւ ոչ այսչափ միայն, այլ եւ պարծիմք եւս յԱստուած ի ձեռն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, որով եւ զհաշտութիւնն իսկ ընկալաք։
զի որպէս եւ գրեալ է. Որ պարծին՝ ի Տէր պարծեսցի։
Այլ Աստուծոյ շնորհքն որ յամենայնի հռչակ հարկանէ զմէնջ ի Քրիստոս Յիսուս, եւ զհոտ գիտութեանն իւրոյ յայտնի առնէ մեւք յամենայն տեղիս.
Զի թլփատութիւնն մեք եմք, որ Հոգւովն Աստուծոյ՝՝ պաշտեմք, եւ պարծիմք ի Քրիստոս Յիսուս, եւ ոչ ի մարմին պանծացեալ եմք։
Ուրախ լերուք ի Տէր յամենայն ժամ. դարձեալ ասեմ. Ուրախ լերուք։
Եւ ինքն Աստուած խաղաղութեան սուրբս արասցէ զձեզ համօրէնս. եւ բովանդակ ձեր ոգի եւ շունչ եւ մարմին անարատ ի գալուստ Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի պահեսցի։
զոր ոչն տեսէք եւ սիրեցէք, ընդ որ այժմ ոչ հայեցեալք բայց հաւատացէք, եւ ուրախ էք անճառ եւ փառաւորեալ խնդութեամբն.