27 եւ եդ զամենայն ի վերայ ձեռացն Ահարոնի, եւ ի վերայ ձեռաց որդւոց նորա, եւ մատոյց զայն նուէր՝՝ առաջի Տեառն։
եւ եղիցին բռնագոյնք քան զնոսա ի վերայ նոցա, եւ իշխան դոցա ի դոցանէ ելցէ. եւ ժողովեցից զդոսա, եւ դարձցին՝՝ առ իս. զի ո՞վ է այն որ ետ զսիրտ իւր դառնալ առ Տէր, ասէ Տէր։
Եւ առցէ քահանայն զմի գառնն, եւ մատուսցէ զնա վասն յանցանաց, եւ զճաշակն իւղոյ, եւ նուիրեսցէ զայն նուէր՝՝ առաջի Տեառն։
Եւ առ զայն Մովսէս ի ձեռաց նոցա, եւ եհան ի սեղանն յողջակէզ կատարման, որ է ի հոտ անուշից պտուղ Տեառն, որպէս պատուիրեաց Տէր՝՝։
ո՛րչափ եւս առաւել արիւնն Քրիստոսի, որ ի ձեռն Հոգւոյն յաւիտենականի մատոյց զանձն անարատ պատարագ Աստուծոյ, սրբեսցէ զխիղճ մտաց ձերոց ի մեռելոտի գործոց անտի՝ պաշտել զԱստուած կենդանի։