Խօսեցաւ Տէր ընդ Ահարոնի եւ ասէ. Ես ահաւասիկ ետու քեզ զպահեստ պտղոց իմոց. յամենայն նուիրելոցն ինձ յորդւոցն Իսրայելի՝ քեզ ետու զայն ի պատիւ, եւ որդւոց քոց յետ քո՝՝ օրէն յաւիտենական։
Եւ առցէ քահանայն զերին եփեալ ի խոյէ անտի, եւ պան մի բաղարջ ի խանէն եւ քաքար մի բաղարջ, եւ դիցէ քահանայն ի վերայ ձեռաց ուխտաւորին, յետ գերծելոյ նորա զգլուխն իւր.
