17 Ոչ եփեսցի խմորեալ. մասն ետու զայն նոցա ի պտղոցն Տեառն. սրբութիւնք սրբութեանց են, որպէս վասն մեղացն իցէ, նոյնպէս եւ վասն յանցանացն։
Զեւթն օր մաքրեսցես զսեղանն եւ սրբեսցես զնա. եւ եղիցի սեղանն սուրբ սրբոյն. ամենայն որ մերձեսցի ի սեղանն՝ սրբեսցի։
Եւ օծցես զսեղանն ողջակիզաց եւ զամենայն զկահ նորա, եւ սրբեսցես զսեղանն. եւ եղիցի սեղանն՝ սուրբ սրբութեանց։
Եւ զնոխազն զվասն մեղաց խնդրելով խնդրեաց Մովսէս, եւ այն էր այրեցեալ. եւ բարկացաւ Մովսէս Եղիազարու եւ Իթամարայ որդւոցն Ահարոնի մնացելոց եւ ասէ.
Զամենայն զոհ զոր մատուցանիցէք Տեառն, ոչ առնիցէք խմորուն. զամենայն խմորուն եւ զամենայն մեղրեալ՝ մի՛ մատուցանիցէք ի նոցանէ պտուղ ի զոհ Տեառն։
Եւ նշխարն ի զոհէ անտի՝ Ահարոնի եւ որդւոց իւրոց լիցի, սրբութիւն սրբութեանց ի զոհից անտի Տեառն։
Խօսեաց ընդ Ահարոնի եւ ընդ որդիս նորա եւ ասասցես. Այս օրէն իցէ վասն մեղացայոյն. ի տեղւոջ ուր սպանանիցեն զողջակէզն՝ սպանցեն եւ զվասն մեղացն առաջի Տեառն. սրբութիւն սրբութեանց է։
Քահանայն որ մատուցանիցէ զայն՝ կերիցէ. ի սուրբ տեղւոջ կերիցէ, ի սրահի խորանին վկայութեան։
Ամենայն արու քահանայիցն կերիցէ զայն. սրբութիւն սրբութեանց է Տեառն։
Եւ այս օրէն իցէ խոյին որ վասն յանցանացն իցէ. զի սրբութիւն սրբութեանց է.
Ամենայն արու քահանայիցն կերիցէ զայն. ի սուրբ տեղւոջ կերիցեն զայն, քանզի սրբութիւն սրբութեանց է։
Որպէս զվասն մեղացն՝ նոյնպէս եւ զվասն յանցանացն. օրէն՝ մի եւ նոյն կացցէ նոցա. եւ քահանայն որ քաւիցէ նովաւ՝ նմա լիցի։
որ ոչն արար մեղս եւ ոչ գտաւ նենգութիւն ի բերան նորա.