Եւ սրբեաց Սողոմոն զմիջոց սրահին որ էր ի տանն՝՝ Տեառն, վասն զի անդ արար զողջակէզսն եւ զճարպն փրկութեան. քանզի սեղանն պղնձի զոր արար Սողոմոն՝ ոչ կարէր ընդունել զողջակէզսն եւ զմաննայն եւ զճարպսն։
Եւ զամենայն զճարպն կորզեսցէ՝ զոր օրինակ կորզիցի ճարպ յողջակիզէ փրկութեանն. եւ հանցէ զայն քահանայն ի սեղանն ի հոտ անուշից Տեառն. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն, եւ թողցի նմա։
Եւ ել հուր ի Տեառնէ, եւ եկեր որ ինչ կայր ի վերայ սեղանոյն, զողջակէզն եւ զճարպն. եւ ետես ամենայն ժողովուրդն եւ զարհուրեցաւ, եւ անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց։