6 Եւ տաց խաղաղութիւն յերկրին ձերում, եւ ննջիցէք, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուցանիցէ զձեզ. եւ կորուսից զգազանս չարս յերկրէ ձերմէ. եւ պատերազմ մի՛ անցցէ յերկրի ձեր։
Դարձաւ ի թիկունս իւր եւ ետես զնոսա. եւ անէծ զնոսա յանուն Տեառն եւ ասէ. Որդիք յանցանաց եւ դատարկութեան՝՝։ Եւ ելին երկու արջք յանտառէն եւ պատառեցին ի նոցանէ քառասուն եւ երկուս մանկունս։
ահա ծնցի քեզ որդի, եւ նա եղիցի այր հանգստեան. եւ հանգուցից զնա յամենայն թշնամեաց շուրջանակի. քանզի Սողոմոն անուն է նորա. եւ զխաղաղութիւն եւ զհանդարտութիւն տաց ի վերայ Իսրայելի յաւուրս նորա։
անդ եղիցի ճանապարհ մաքրեալ, եւ ճանապարհ սուրբ կոչեսցի, եւ մի՛ անցցէ ընդ նա պիղծ, եւ մի՛ եղիցի անդ ճանապարհ պղծոց. այլ ցրուեալքն գնասցեն ընդ նա եւ մի՛ մոլորեսցին։՝՝
Եւ ես ածից զխաղաղութիւն ի վերայ իշխանաց նորա, եւ առողջութիւն նմա. մեծ է իշխանութիւն՝՝ նորա, եւ խաղաղութեան նորա չիք սահման յաթոռն Դաւթի նստցի, եւ զարքայութիւն նորա յաջողեսցէ, եւ զօրացուսցէ՝՝ զնա իրաւամբք եւ արդարութեամբ, յայսմ հետէ եւ յաւիտեանս ժամանակաց։ Նախանձ Տեառն զօրութեանց արասցէ զայս։
Բայց դու մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, ասէ Տէր, եւ մի՛ զարհուրեսցիս, Իսրայէլ. զի ահաւասիկ ես փրկեցից զքեզ ի հեռաստանէ, եւ զզաւակ քո յերկրէ գերութեան նոցա. եւ դարձցի Յակոբ եւ դադարեսցէ, եւ բարեկեցիկ լիցի, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուսցէ։
Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Եւ եթէ զչորեսին իսկ զանհնարին վրէժսն արձակեցից, զսուր եւ զսով եւ զգազանս չարս եւ զմահ ի վերայ Երուսաղեմի՝ սատակել ի նմանէ զմարդ եւ զանասուն,
Եւ ծառք ագարակի տացեն զպտուղս իւրեանց, եւ երկիր տացէ զզօրութիւն իւր, եւ բնակեսցեն յերկրի իւրեանց յուսով խաղաղութեանց՝՝. եւ ծանիցեն թէ ես եմ Տէր ի խորտակել ինձ զլուծ պարանոցի նոցա, եւ փրկեցից զնոսա ի ձեռաց ծառայեցուցչաց իւրեանց։
Եւ եդից նոցա ուխտ յաւուր յայնմիկ հանդերձ գազանօք անապատի եւ թռչնովք երկնից եւ սողնօք երկրի. եւ զաղեղն եւ զսուսեր եւ զճակատամարտ խորտակեցից յերկրէ, եւ բնակեցուցից զքեզ յուսով՝՝։
Մնացորդք Իսրայելի ոչ արասցեն անիրաւութիւն, եւ ոչ խօսիցին սնոտիս, եւ ոչ գտցի ի բերան նոցա լեզու նենգաւոր. զի նոքա արածեսցին եւ մակաղեսցին, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուցանիցէ զնոսա։
Եւ սատակեսցէ զկառս յԵփրեմայ եւ զերիվարս յԵրուսաղեմէ, եւ խորտակեսցի աղեղն պատերազմօղ, եւ բազմութիւն եւ խաղաղութիւն յազգաց, եւ տիրեսցէ ջրոց ի ծովէ մինչեւ ի ծով, եւ ի գետոց մինչեւ ի ծագս երկրի։
Իբրեւ կամեցաւ զնա ածել Հերովդէս, ի գիշերին յայնմիկ էր Պետրոս ի քուն ի մէջ երկուց զինուորաց՝ կապեալ կրկին շղթայիւք, եւ պահապանքն առաջի դրանն պահէին զբանտն։