Եւ արդ տուք զօրհնութիւն Տեառն Աստուծոյ հարցն ձերոց, եւ արարէք զհաճոյսն առաջի նորա. եւ զատեալ որոշեցայք յամենայն հեթանոսաց երկրի եւ ի կանանց այլազգեաց զորս արարէք։
Տէր, Աստուած Իսրայելի, դու արդար եւ ճշմարիտ ես, որ ոչ սպառեցեր զզաւակ մեր, այլ մնաց մեր արմատ եւ զաւակ մինչեւ ցայսօր. եւ արդ ահաւասիկ եմք այսօր առաջի քո յանօրէնութիւնս մեր, եւ ոչ եւս կարեմք ամբառնալ զգլուխ մեր եւ կալ առաջի երեսաց քոց. զի բազմացան անօրէնութիւնք մեր եւ չարիք առաւել քան զգլուխս մեր՝՝։
եւ ասեմ. Աստուած իմ եւ Տէր, ամաչեմք եւ զարհուրիմք ի քէն. բարձրացո, Տէր Աստուած իմ,՝՝ զերեսս իմ առ քեզ. վասն զի անօրէնութիւնք մեր բազմացան ի վերայ գլխոց մերոց, եւ մեղք մեր մեծացան եւ բարձրացան մինչեւ յերկինս։
Եւ մխիթարեսցեն զձեզ, զի տեսանիցէք զճանապարհս նոցա եւ զխորհուրդս նոցա, եւ ի միտ առնուցուք եթէ ոչ տարապարտուց արարի զամենայն զոր ինչ արարի ընդ նոսա՝՝, ասէ Ադոնայի Տէր։