20 Ապա թէ ասիցէք. Զի՞նչ կերիցուք յամին եւթներորդի յայնմիկ, եթէ ոչ սերմանիցեմք եւ ոչ ժողովիցեմք զարմտիս մեր.
Եւ պատասխանի ետ սպառազէնն յորոյ արքայ յենոյր ի ձեռն նորա՝ Եղիսէի եւ ասէ. Եթէ սահանս յերկինս արասցէ Տէր, միթէ լինիցի՞ բանդ այդ։ Եւ ասէ Եղիսէ. Ահա տեսցես աչօք քովք, եւ անտի մի՛ կերիցես։
Եւ ասէ Ամասիա ցայրն Աստուծոյ. Եւ զի՞նչ արարից զհարեւր տաղանդսն զոր ետու զօրուդ Իսրայելի։ Եւ ասէ ցնա այրն Աստուծոյ. Գոյ Տեառն տալ քեզ առաւելագոյն քան զայն։
Լուր, երկին, եւ ունկն դիր, երկիր, զի Տէր խօսեցաւ. Որդիս ծնայ եւ բարձրացուցի, եւ նոքա զիս անարգեցին։
Եւ տացէ երկիրն զբերս իւր, եւ կերիջիք ցյագ. եւ բնակեսջիք ի նմա վստահութեամբ։
յամին եւթներորդի շաբաթ հանգիստ եղիցի երկրին, զի շաբաթ Տեառն է. զանդ քո ոչ վարեսցես, եւ զայգի քո ոչ յատցես.
Եւ եղիցի շաբաթ երկրին ձերոյ, կերակուր՝ քեզ եւ ծառայի քում, եւ աղախնոյ քում, եւ վարձկանին քում, եւ պանդխտին յեցելոյ ի քեզ,
Եւ արդ ուստի՞ է ինձ միս՝ տալ ամենայն ժողովրդեանս այսմիկ, զի լան զինեւ եւ ասեն. Տուր մեզ միս զի կերիցուք։
Եւ խառնաղանճն որ էր ի մէջ նոցա ցանկացան ցանկութիւն, եւ նստեալ լային որդիքն Իսրայելի եւ ասէին. Ո՞ տացէ մեզ միս ուտելոյ.
Եւ ասէ ցնոսա. Ընդէ՞ր վատասիրտք էք, սակաւահաւատք։ Յայնժամ յարուցեալ սաստեաց հողմոցն եւ ծովուն, եւ եղեւ խաղաղութիւն մեծ։
Եւ դուք մի՛ խնդրէք զի՛նչ ուտիցէք կամ զինչ ըմպիցէք, եւ մի՛ զբաղնուք.
Մի՛ ինչ հոգայք, այլ ամենայն աղօթիւք եւ խնդրուածովք, գոհութեամբ խնդրուածք ձեր յայտնի լիցին առ Աստուած։