առ ի լնուլ բանին Տեառն ի բերանոյ Երեմիայի, մինչեւ ընկալաւ երկիրն զշաբաթս իւր. եւ շաբաթանալով զամենայն աւուրս աւերածոյն իւրոյ, շաբաթացաւ ի կատարումն ամացն եւթանասնից։
Ես արարի զերկիր եւ զմարդիկ եւ զանասուն, եւ որ ինչ ի վերայ երեսաց երկրի՝ զօրութեամբ իմով մեծաւ եւ բազկաւ իւրով բարձու. եւ տաց զնա ում եւ կամ իցէ առաջի աչաց իմոց։