եւ նստուցէք երկուս արս որդիս անօրինաց հանդէպ նորա, եւ վկայեսցեն զնմանէ եւ ասասցեն, թէ՝ Օրհնեցեր զԱստուած եւ զարքայ. եւ հանցեն զնա եւ քարկոծեսցեն, եւ մեռցի։
Եւ մարդ ոք որ սուրբ իցէ, եւ ի հեռաւոր ճանապարհի ոչ իցէ, եւ հեղգասցի առնել զզատիկն, սատակեսցի անձն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ, զի զպատարագն Տեառն ոչ մատոյց ի ժամանակի իւրում. զմեղս իւր ընկալցի մարդն այն։