Եւ եղիցի խուրին յերեսաց կողմանէ՝՝ ի վերայ ճակատուն Ահարոնի, եւ բարձցէ Ահարոն զմեղս նուիրացն, որչափ ինչ նուիրիցեն որդիքն Իսրայելի, ըստ ամենայն տրոց սրբութեանցն իւրեանց. եւ եղիցի ի վերայ ճակատուն Ահարոնի հանապազ յընդունելութիւն նոցա առաջի Տեառն։
Ընդէ՞ր ոչ կերայք զվասն մեղացն ի սուրբ տեղւոջ. զի սրբութիւն սրբութեանց է, եւ զայն ետ ձեզ ուտել, զի բառնայցէք զմեղս ժողովրդեանն. եւ առնիցէք քաւութիւն վասն նոցա առաջի Տեառն։
Ապա թէ ուտելով ուտիցի ի մսոյ զոհին փրկութեան իւրոյ յաւուրն երրորդի, մի՛ լինիցի ընդունելի, մատուցանելեացն, եւ՝՝ մի՛ համարեսցի նմա այն. քանզի ապախտ եւ՝՝ պղծութիւն է, եւ անձն որ կերիցէ ի նմանէ՝ մեղս առցէ։
Եւ խօսեցաւ Տէր ընդ Ահարոնի եւ ասէ. Դու եւ որդիք քո եւ տուն նահապետութեան քո ընդ քեզ՝ առնուցուք զմեղս սրբութեանցն. եւ դու եւ որդիք քո առնուցուք զմեղս քահանայութեան ձերոյ։