20 Եւ մարդ ոք որ ննջիցէ ընդ կնոջ քեռւոյ իւրոյ, զառականս քեռւոյ իւրոյ յայտնեաց. զմեղս իւրեանց ընկալցին, եւ անորդիք մեռցին։
Մի՛ լիցի ապրեալ ի ներքոյ երկնից տուն նորա, այլ ի նորայսն կեցցեն օտարք։
Այսպէս ասէ Տէր. Գրեա զայրդ զայդ այր տարագիր. զի մի՛ աճեսցէ յաւուրս իւր, եւ մի՛ աճեսցէ՝՝ ի զաւակէ դորա այր, որ նստիցի յաթոռն Դաւթի իշխան տանն Յուդայ՝՝։
Զառականս հօրեղբօր քո մի՛ յայտնեսցես, եւ առ կին նորա մի՛ մտանիցես, զի ազգական քո է։
Եւ մարդ ոք որ առնուցու զկին եղբօր իւրոյ՝ պղծութիւն է. զառականս եղբօր իւրոյ յայտնեաց. անորդիք մեռցին։
Զի՜նչ գործ գործեաց ընդ իս Տէր յաւուրս յորս հայեցաւ յիս բառնալ զնախատինս իմ ի մարդկանէ։
Եւ ոչ գոյր նոցա որդեակ, քանզի Եղիսաբեթ ամուլ էր, եւ երկոքեան անցեալ էին զաւուրբք իւրեանց։
Զի եկեսցեն աւուրք, յորս ասիցեն թէ՝ Երանի ամլոց եւ որովայնից որ ոչ ծնան, եւ ստեանց՝ որ ոչ դիեցուցին։