39 եւ տեսանիցէ քահանայն, եւ ահա ի մորթ մարմնոյ նորա փայլիւն փայլածուն լսնացեալ, թեփուկ է տարածեալ ի մորթ մարմնոյ իւրոյ. սուրբ է։
Իմաստութիւն օգնեսցէ իմաստնոյն քան զտասն իշխան որ իցեն ի քաղաքի։
Եւ առն կամ կնոջ եթէ լինիցի ի մորթ մարմնոյ իւրոյ փայլուն ինչ փայլածիւն լսնացեալ,
Եւ եթէ մաշտեսցի գլուխ ուրուք՝ կունտ է, սուրբ է։
քանզի բազում ինչ յանցանեմք ամենեքեան. եթէ ոք բանիւ ոչ յանցանիցէ, նա է մարդ կատարեալ, որ կարօղն է սանձահարել զամենայն մարմին իւր։