Եւ խորհեցաւ արքայ, եւ չոգաւ արար երկուս երինջս ոսկիս, եւ ասէ ցժողովուրդն. Շատ լիցի ձեզ ելանել յԵրուսաղէմ. ահա աստուածք քո, Իսրայէլ, որ հանին զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց։
ամենայն աղօթք, եւ ամենայն խնդրուածք որ լինիցին ամենայն մարդոյ, ամենայն ժողովրդեան քո Իսրայելի, որպէս զիարդ գիտիցեն իւրաքանչիւր զախտ սրտի իւրոյ, եւ տարածեսցէ զձեռս իւր ի տանս յայսմիկ,
ամենայն աղօթք եւ ամենայն պաղատանք որ լինիցին ամենայն մարդոյ եւ ամենայն ժողովրդեան քո Իսրայելի, եթէ ծանիցէ մարդ զբորոտութիւն իւր եւ զախտ իւր՝՝, եւ ամբարձցէ զձեռս իւր ի տունս յայս,
Եւ դու, որդի մարդոյ, ա՛ռ քեզ սուսեր յեսանասուր, սուր քան զսրբիչ՝՝ վարսավիրայից. ստանայցես զայն քեզ, եւ ածիցես զայն զգլխով քով եւ զմօրուօք. եւ առցես կշիռս եւ կշռեսցես զնոսա։
եւ տեսանիցէ քահանայն զարածն, եւ ահա տեսիլ նորա զնստագոյն իցէ քան զմորթն, եւ ի նմա մազ աղուամազ խարտեշացեալ, պղծեսցէ զնա քահանայն. քանզի հարած է, բորոտութիւն գլխոյ է, կամ բորոտութիւն մօրուաց։
Առաջնորդք նորա կաշառօք դատէին, եւ քահանայք նորա վարձուք տային պատասխանի, եւ մարգարէք նորա արծաթով պատմէին զըղձութիւնս, եւ ի Տէր ապաստան լինէին եւ ասէին. Ո՞չ ապաքէն Տէր ընդ մեզ է, եւ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր չարիք։