Իբրեւ զծիծառն՝ այնպէս ճչեցի, եւ իբրեւ զաղաւնի՝ այնպէս մնչեցի. զի նուաղեցան աչք իմ ի հայելոյ ի բարձունս երկնից առ Տէր որ փրկեացն զիս, եւ փարատեցոյց զցաւս անձին իմոյ.
Իսկ այդ զի՞նչ է. դոքա աւադիկ զարհուրեալ իմն են, եւ յետս ընդդէմ շարժին. զի զօրաւորք նոցա հարան. ի փախուստ կացին. եւ ոչ դարձցին ի դոցանէ պատեալքն շուրջանակի՝՝, ասէ Տէր։
Մտին չարիքն ամենայն՝՝ առաջի քո, եւ ճռաքաղ արա դու զնոսա, զոր օրինակ արարեր ճռաքաղ զիս ի վերայ ամենայն մեղաց իմոց. զի բազում եղեն հեծութիւնք իմ, եւ սիրտ իմ լի եղեւ տրտմութեամբ։
Պակասեցին աչք իմ յարտասուաց, խռովեցաւ որովայն իմ. յերկիր լուծան փառք՝՝ իմ ի վերայ բեկման դստեր ժողովրդեան իմոյ. ի սատակիլ տղայոց ստնդիեցաց ընդ ամենայն փողոցս քաղաքին։
Եւ եղիցի թէ ասիցեն ցքեզ. Վասն է՞ր հեծես, ասասցես. Զի բօթ լուայ, եւ գալոց է. եւ բեկցին ամենայն սիրտք, եւ ամենայն ձեռք լքցին, եւ ցամաքեսցի ամենայն մարմին եւ ամենայն շունչ, եւ ամենայն երանք ապականեսցին գիջութեամբ՝՝. ահաւասիկ գայ եւ եղիցի, ասէ Տէր Տէր Աստուած՝՝։
Եւ ի վերայ մնացելոցն ի ձէնջ ածից դողումն ի սիրտս նոցա յերկրի թշնամեացն իւրեանց. եւ հալածեսցէ զնոսա ձայն տերեւոյ խարխափելոյ, եւ փախիցեն որպէս որ փախչիցին ի պատերազմէ, եւ անկանիցին առանց ուրուք հալածելոյ։