15 Լքան յուրախութենէ սիրտք մեր, եւ դարձան ի սուգ օրհնութիւնք պարուց մերոց։
Դարձաւ ի սուգ քնար իմ, եւ սիրտ իմ՝՝ եւ երգ իմ ի լալիւն։
Պակասեցան ի ցաւոց կեանք իմ, եւ ամք իմ յոգւոց ելանելոյ. աղքատացաւ ի տկարութենէ զօրութիւն իմ, եւ ոսկերք իմ խռովեցան։
Եւ կորուսից ի դոցանէ զձայն ուրախութեան եւ զձայն ցնծութեան, եւ զձայն փեսայի եւ զձայն հարսին, զձայն երկանի եւ զլոյս ճրագի։
Եւ դարձուցից ի սուգ զտօնս ձեր, եւ զամենայն երգս ձեր յողբս, եւ ածից ի վերայ ամենայն հասակաց քուրձ, եւ ի վերայ ամենայն գլխոց կնդութիւն. եւ արարից նմա իբրեւ սուգ սիրելւոյ, եւ որոց ընդ նմայն իցեն՝ իբրեւ օր ցաւոց՝՝։