Եւ ասեն. Ոչ ելցես. զի եթէ փախչիցիմք, ոչ դիցեն ի վերայ մեր զսիրտ. եւ եթէ կիսոյ կէս ի մէնջ մեռանիցիմք, ոչ դիցեն ի վերայ մեր զսիրտ. զի դու իբրեւ զտասն հազար ի մէնջ ես. եւ արդ լաւ է թէ դու ի քաղաքի իցես, զի լինիցիս մեզ յօգնականութիւն։
Եւ ասաց ողբս Երեմիաս ի վերայ Յովսեայ, եւ ամենայն իշխանքն արք եւ կանայք, ասացին զողբսն ի վերայ Յովսեայ մինչեւ ցայսօր, եւ ետուն զայն իբրեւ հրամանաւ ի մէջ Իսրայելի. եւ ահա գրեալք են ի ճառս ողբոցն։
Եւ զհետ եղեն նոցա զօրք Քաղդէացւոցն, եւ հասին Սեդեկեայ յԱրաբովթ Երիքովայ, կալան զնա եւ ածին առ Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց ի Ռեբղաթա յերկիրն Եմաթայ, եւ խօսեցաւ ընդ նմա դատաստանօք։
Կործանեցին յերկիր զդրունս նորա, եւ խորտակեցին զնիգս նորա. թագաւորք նոցա եւ իշխանք նոցա ի մէջ հեթանոսաց. ոչ գոյին օրէնք եւ մարգարէք, եւ ոչ էին այնք որ տեսանէին՝՝ տեսիլս ի Տեառնէ։
Եւ ասէ դժնիկ ցծառս. Թէ արդարեւ օծանիցէք զիս թագաւորել ի վերայ ձեր, եկայք ծածկեցարուք ընդ հովանեաւ իմով, եթէ ոչ, ելանիցէ հուր ի դժնկէ աստի, եւ կերիցէ զեղեւնափայտս Լիբանանու։
Ահաւասիկ կամ ես. տուք զինէն պատասխանի առաջի Տեառն եւ առաջի օծելոյ նորա, եթէ զեզն ուրուք առի՞, կամ զէշ ուրուք վարեցի՞, կամ յաղթահարեցի՞ զոք ի ձէնջ, կամ թէ զրկեցի՞ ինչ զոք, յո՞յր ձեռաց առի հաս կամ կօշիկս. տուք զինէն պատասխանի՝՝, եւ հատուցից ձեզ։
Եւ ասէ Սամուէլ ցժողովուրդն. Վկայ լիցի Տէր ի միջի ձերում, եւ վկայ օծեալս նորա այսօր յաւուր յայսմիկ, զի ոչ գտէք ի ձեռին իմում եւ ոչ ինչ։ Եւ ասեն. Լիցի վկայ։
Չէ բարի բանդ զոր արարեր. կենդանի է Տէր զի որդիք մահու էք դուք որ պահէք զտէր ձեր զարքայ զօծեալ Տեառն. եւ արդ աւասիկ գեղարդնն արքայի եւ կուժ ջրոյն ո՞ւր է որ առ սնարս նորա կային։