ահա են ի բանս աղօթից նորա, եւ յորս լուաւն նմա՝՝, եւ ամենայն մեղք նորա եւ ապստամբութիւն նորա, եւ տեղիքն զորս շինեաց զբարձաւանդակսն եւ արար անդ անտառս եւ դրօշեալս յառաջ քան զդառնալն իւրում, ահա գրեալ են ի բանս տեսանողացն։
Նոյնպէս եւ Հոգին ի թիկունս հասանէ տկարութեանս մերում. զի զոր կամքն յաղօթս՝ որպէս արժան իցէ ոչ գիտեմք. այլ ինքնին Հոգին բարեխօս լինի ի հեծութիւնս անմռունչս։