Եւ տաց զամենայն զօրութիւնս քաղաքիդ այդորիկ եւ զամենայն վաստակս դորա, եւ զամենայն պատիւ դորա, եւ զամենայն գանձս թագաւորիդ Յուդայ տաց ի ձեռս թշնամեաց իւրեանց. եւ յափշտակեսցեն եւ առցեն զնոսա եւ տարցին ի Բաբելոն։
Յիշեաց Երուսաղէմ զօր տառապանաց եւ զօր անջատման իւրոյ. թախծեցաւ ընդ ամենայն՝՝ ցանկալի ինչս որ ստացեալ էր ի սկզբանէ, յանկանել ժողովրդեանն ի ձեռս թշնամեացն, եւ ոչ ոք էր որ օգնէր նմա. տեսին ատելիք նորա, ոտն հարին՝՝ եւ ծիծաղեցան ի վերայ գերութեան նորա։
մուծանել ձեզ զորդիս այլազգիս՝ անթլփատս սրտիւ եւ անթլփատս մարմնով՝ լինել ի սրբութիւնս իմ, եւ պղծել զնոսա, ի մատուցանել ձեզ զհացդ իմ ճարպով եւ արեամբ, եւ անցանէք զուխտիւ իմով ամենայն անօրէնութեամբք ձերովք։
վասն զի ոչ ելին ընդ առաջ ձեր հացիւ եւ ջրով ի ճանապարհի ելանելոյն ձերոյ յԵգիպտոսէ. եւ զի ի վարձու կալան վասն քո զԲաղաամ որդի Բէովրայ ի Միջագետաց անիծանել զքեզ.