Վասն որոյ խոնարհեցան փառք նոցա, եւ ամօթ երեսաց նոցա ծածկեաց զնոսա,՝՝ եւ զմեղս իւրեանց իբրեւ զՍոդոմացւոցն պատմեցին եւ յայտ արարին. վա՜յ անձանց նոցա՝ զի խորհեցան խորհուրդ չար առանձինն,
Ո՛վ տարապարտ արօտք, որ ընդ վայր հարէք՝՝ զխաշինս. սուր ի բազուկ նորա եւ յակն իւր աջոյ. բազուկ նորա գօսանալով գօսասցի, եւ ակն իւր աջոյ՝ կուրանալով կուրասցի։
Վա՜յ քեզ, Քորազին, վա՜յ քեզ, Բեթսայիդա. զի եթէ ի Տիւրոս եւ ի Սիդովն եղեալ էին զօրութիւնքն որ ի ձեզ եղեն, վաղու եւս արդեւք խորգով եւ մոխրով ապաշխարեալ էր։
վասն զի ոչ ելին ընդ առաջ ձեր հացիւ եւ ջրով ի ճանապարհի ելանելոյն ձերոյ յԵգիպտոսէ. եւ զի ի վարձու կալան վասն քո զԲաղաամ որդի Բէովրայ ի Միջագետաց անիծանել զքեզ.
Հաւատովք լաւ պատարագս Հաբէլ քան զԿայէն մատուցանէր Աստուծոյ, որով վկայեցաւ իսկ արդար լինել. զի ի վերայ պատարագացն եղեւ վկայութիւն նմա յԱստուծոյ. զի թէպէտ եւ մեռաւ ի նմին, սակայն տակաւին խօսի։
Այլ ունիմ առ քեզ սակաւ, զի կայ առ քեզ վարդապետութիւնն՝՝ Բաղաամու, որ ուսոյց զԲաղակ դնել գայթակղութիւն առաջի որդւոցն Իսրայելի, ուտել նոցա զոհեալ եւ պոռնկել։