22 Եւ նոքա ելին ի քաղաքէ անտի ընդ առաջ նոցա. եւ եղեն ի մէջ բանակին. նոքա անտի՝ եւ սոքա աստի. եւ հարին զնոսա մինչեւ չմնալոյ ի նոցանէ ապրեալ եւ փախստական։
Եւ զՄակեդա առին յաւուր յայնմիկ. եւ կոտորեցին զնա սրով սուսերի եւ զթագաւորն նորա, եւ սատակեցին զնա եւ զամենայն շնչաւոր որ ի նմա. եւ ոչ ոք մնաց ի նմանէ ապրեալ եւ փախուցեալ. եւ արար ընդ թագաւորն Մակեդայ, զոր օրինակ արար ընդ թագաւորն Երիքովի։
Եւ Յեսու եւ ամենայն ժողովուրդն իբրեւ տեսին թէ առին դարանակալքն զքաղաքն, եւ զի ելանէր ծուխ քաղաքին մինչեւ յերկինս, դարձան անդրէն ընդ կրուկն, եւ հարին զարսն Գայեայ։