4 Եւ ասէ Տէր ցՅովնան թէ՝ Արդարեւ յո՞յժ տրտմեալ իցես՝՝։
Եւ ասէ Տէր Աստուած ցԿային. Ընդէ՞ր տրտմեցար, եւ ընդէ՞ր խոնարհեցան անկան երեսք քո։
Եւ եկն Աքաաբ ի տուն իւր տխրեալ եւ լքեալ վասն բանին զոր խօսեցաւ ընդ նմա Նաբովթ Յեզրայելացի եւ ասէ. Ոչ տաց քեզ զժառանգութիւն հարց իմոց։ Եւ ննջեաց ի մահիճս իւր, եւ ծածկեաց զերեսս իւր, եւ ոչ եկեր հաց։
վասն ամպարշտութեան կաշառաց՝ զոր ընդունէին անիրաւութեամբ։
Եւ տրտմեցաւ Յովնան տրտմութիւն մեծ եւ խռովեցաւ.
Եւ արդ, Տէր Տէր, առ զոգի իմ յինէն, զի լաւ է ինձ մեռանել՝ քան թէ իցեմ կենդանի։
Եւ ել Յովնան ի քաղաքէ անտի, եւ նստաւ յանդիման քաղաքին, եւ արար իւր հովանի, եւ նստաւ ընդ հովանեաւն. մինչեւ տեսանիցէ թէ զի՛նչ լինիցի քաղաքին։
Եւ ասէ Տէր Աստուած ցՅովնան, թէ՝ Արդարեւ յո՞յժ տրտմեալ իցես՝՝ ի վերայ դդմենւոյն։ Եւ ասէ. Յոյժ տրտմեալ եմ՝՝ մինչեւ ցմահ։
Ժողովուրդ իմ, զի՞ արարի քեզ, կամ ի՞ւ տրտմեցուցի զքեզ,՝՝ կամ ի՞ւ նեղեցի զքեզ. տուր ինձ պատասխանի։
Յաւելցի Ահարոն առ ժողովուրդ իւր, զի մի՛ մտցէ յերկիրն զոր ետու որդւոցն Իսրայելի. քանզի բարկացուցէք զիս ի վերայ Ջուրցն բամբասանաց՝՝։
Եթէ չիցէ՞ ինձ իշխանութիւն յիմսս առնել զինչ եւ կամիմ. կամ թէ ակն քո չա՞ր է, զի ես առատս եմ։