Յաւուրսն յայնոսիկ հիւանդացաւ Եզեկիա ի մահ. եւ եմուտ առ նա Եսայի որդի Ամովսայ մարգարէ, եւ ասէ ցնա. Այսպէս ասէ Տէր. Հրաման տուր վասն տան քում, զի մեռանիս դու եւ ոչ ապրեսցիս։
եւ յաւելից յաւուրս քո ամս հնգետասան, եւ ի ձեռաց արքային Ասորեստանեայց փրկեցից զքեզ եւ զքաղաքդ զայդ, եւ վերակացու եղէց քաղաքիդ այդմիկ վասն իմ եւ վասն Դաւթի ծառայի իմոյ։
զոր ինչ խօսիցի մարգարէն յանուն Տեառն եւ ոչ լինիցի բանն եւ ոչ դիպիցի, այն բան է զոր ոչ խօսեցաւ Տէր. ամպարշտութեամբ խօսեցաւ մարգարէն, մի՛ թողուցուք նմա՝՝։