3 Եւ յարեաւ Յովնան փախչել ի Թարսիս յերեսաց Տեառն. էջ ի Յոպպէ եւ եգիտ նաւ որ երթայր ի Թարսիս, ետ գինս եւ եմուտ ի նա՝ նաւել ընդ նոսա ի Թարսիս յերեսաց Տեառն։
Վասն զի նաւ արքայի Սողոմոնի երթայր ի Թարսիս ընդ ծառայսն Քիրամայ, եւ միանգամ յերիս ամս գայր նաւն ի Թարսսայ արքայի, լի ոսկւով եւ արծաթով եւ ժանեօք փղաց եւ կապկօք եւ սիրամարգօք։
Եւ ետուն արծաթ քարահատացն եւ հիւսանցն, եւ կերակուրս եւ ըմպելիս եւ ձէթ Սիդոնացւոց եւ Տիւրացւոց, եւ բերէին փայտս մայրս ի Լիբանանէ ընդ ծով ի Յոպպէ, որպէս եւ հրամայեաց նոցա Կիւրոս թագաւոր Պարսից։
Ինձ՝՝ ակն ունին կղզիք եւ նաւք Թարսսի յառաջագոյն՝ ածել զորդիս քո ի հեռաստանէ. զարծաթն եւ զոսկի՝՝ ընդ իւրեանս՝ վասն անուան Տեառն սրբոյն՝՝, եւ վասն Սրբոյն Իսրայելի փառաւորելոյ։
զի փայտ են, եւ արծաթ ընտիր՝՝ եկեալ ի Թարշշայ, եւ ոսկի ի Սովփաթայ, գործ ճարտարաց ամենայն, եւ ձեռաց ոսկերչաց. կապուտակ եւ ծիրանի հանդերձն նոցա, գործ իմաստնոց ամենայն։
եւ եկաց յաղօթս առ Տէր Աստուած, եւ ասէ. Ո՛վ Տէր, ո՞չ այս այն բանք են իմ մինչ էի անդէն յերկրին իմում. վասն այնորիկ աճապարեցի փախչել ի Թարսիս, զի գիտէի թէ ողորմած ես դու եւ գթած, երկայնամիտ եւ բազումողորմ, եւ զղջանաս ի վերայ չարեաց։