այլ թէ՝ Կենդանի է Տէր՝ որ եհան զամենայն զաւակ՝՝ Իսրայելի յերկրէն հիւսիսոյ, եւ յամենայն աշխարհաց ուր մերժեաց զնոսա անդր. եւ պատսպարեցոյց զնոսա անդրէն յերկիր՝՝ իւրեանց։
Բայց դու մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, ասէ Տէր, եւ մի՛ զարհուրեսցիս, Իսրայէլ. զի ահաւասիկ ես փրկեցից զքեզ ի հեռաստանէ, եւ զզաւակ քո յերկրէ գերութեան նոցա. եւ դարձցի Յակոբ եւ դադարեսցէ, եւ բարեկեցիկ լիցի, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուսցէ։
Վասն այդորիկ ամենեքին որ ուտէին զքեզ՝ կերիցին. եւ ամենայն թշնամիք քո կերիցեն զմարմինս իւրեանց. վասն բազում անիրաւութեանց քոց որ յաճախեցին. եւ մեղք քո արարին քեզ զայդ եւ եղիցին ապականիչք քո յապականութիւն, եւ զամենայն աւարառուս քո տաց յաւար։
Ահաւասիկ ես ածից զնոսա յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ժողովեցից զնոսա ի ծագաց երկրէ ի տօնն պասեք. եւ ծնցին որդիս ի բազմութիւն յոյժ՝՝. ի միջի նոցա կոյրն, կաղն, յղին եւ ծնեալն, միահամուռ ժողովուրդ մեծ, դարձցին այսր։
Ահա ես ժողովեցից զնոսա յամենայն երկրէ, ուր ցրուեցի զնոսա անդր բարկութեամբ եւ սրտմտութեամբ իմով, եւ ցասմամբ մեծաւ. եւ դարձուցից զնոսա ի տեղիս յայս եւ նստուցից զնոսա յուսով.
Եւ դուք եւս տակաւին ինձ՝՝, Ծուր եւ Ծայդան եւ ամենայն Գալիլեա այլազգեաց՝՝, միթէ հատուցո՞ւմն ինչ հատուցանիցէք ինձ, կամ ո՞խս պահիցէք՝՝ ինձ, վաղվաղակի տագնապաւ հատուցից զհատուցումն ձեր ի գլուխս ձեր։
Եւ ասէ Ադոնիբեզեկ. Եւթանասուն թագաւորք ծայրակտուրք ձեռօք եւ ոտիւք էին, որ քաղէին զփշրանս ի ներքոյ սեղանոյ իմոյ. արդ որպէս արարի, նոյնպէս հատոյց ինձ Աստուած։ Եւ ածին զնա յԵրուսաղէմ, եւ անդ մեռաւ։