Ահաւասիկ իբրեւ զառեւծ ելցէ ի միջոյ Յորդանանու ի տեղին Եթեմմա՝՝. զի վաղվաղակի հալածական արարից զնոսա ի նմանէ. եւ ո՞վ է ընտրեալ ի նմա, եւ այց արարից նմա՝՝, կամ ո՞վ ընդդէմ դառնայցէ ինձ, կամ ո՞վ իցէ այն հովիւ որ ընդդէմ կայցէ երեսաց իմոց։
Եւ ասէ Տէր ցՍամուէլ. Մի՛ հայիր ընդ տեսիլ դորա, եւ մի՛ ի մեծութիւն հասակի դորա, զի անարգեցի զդա. զի ոչ եթէ որպէս տեսանիցէ մարդ՝ տեսանէ Աստուած՝՝. զի մարդ հայի յերեսս, եւ Աստուած հայի ի սիրտս։