12 Եւ եթէ սատակեսցէ՝ ո՞ դարձուսցէ, կամ ո՞վ ասիցէ ցնա թէ՝ Զի՞նչ արարեր։
Եւ ասէ արքայ. Զի՞ կայ իմ եւ ձեր, որդիք Շարուհեայ. թոյլ տուք նմա, թող անիծանէ այնպէս. զի Տէր ասաց նմա անիծանել զԴաւիթ. եւ ո՞վ ասասցէ թէ՝ Ընդէ՞ր արարեր այդպէս։
եւ ասէ. Մերկ իսկ եկի ես յորովայնէ մօր իմոյ, եւ մերկանդամ դարձայց անդրէն.
Գիտես զի ոչ ամպարշտեցայ, այլ ո՞վ է որ ի ձեռաց քոց հանիցէ։
Եւ եթէ տապալեսցէ զամենայն՝՝, ո՞վ ասասցէ ցնա թէ զի՞նչ գործեցեր։
Ապա թէ նա այնպէս դատեցաւ, ո՞ իցէ որ ընդդէմ դառնայցէ նմա. զի զոր ինքն կամեցաւ՝ եւ արար։
Եւ ասես, թէ՝ Ընդէ՞ր տակաւին դատաստանի իմում ոչ լուաւ ամենայն բանի։
Եւ ինքն տացէ լռութիւն, ո՞ պատժեսցէ զնա. եւ՝՝ ծածկեսցէ զերեսս, ո՞ տեսանիցէ զնա։
Իբրեւ զթագաւոր իշխանութեամբ խօսի՝՝, եւ ո՞վ կարէ ասել ցնա թէ՝ Զի՛նչ գործեցեր։
Եւ ես Տէր Աստուած ի սկզբանէ, եւ եւս՝՝, եւ ոչ ոք իցէ որ ի ձեռաց իմոց հանիցէ. եւ արարից, եւ ոչ ոք իցէ որ դարձուցանիցէ։
Միթէ զօ՞րն ամենայն հերկիցէ որ հերկէն զերկիր. միթէ ասիցէ՞ կաւն ցբրուտն. Զի՞ կաս՝ զի՞ ոչ գործես, չիք քո ձեռք։ Միթէ ասիցէ՞ ստեղծուածն ցստեղծիչն իւր թէ՝ Ընդէ՞ր այսպէս ստեղծեր զիս։
Եթէ իբրեւ զբրուտդ զայդ ո՞չ կարիցեմ առնել զձեզ, տունդ Իսրայելի, ասէ Տէր. ահաւադիկ իբրեւ զկաւդ ի ձեռս բրտիդ, այդպէս էք ի ձեռս իմ, տունդ Իսրայելի։
Այո, Հայր, զի այսպէս հաճոյ եղեւ առաջի քո։
Եթէ չիցէ՞ ինձ իշխանութիւն յիմսս առնել զինչ եւ կամիմ. կամ թէ ակն քո չա՞ր է, զի ես առատս եմ։
Զի ո՞վ գիտաց զմիտս Տեառն, կամ ո՞վ խորհրդակից եղեւ նմա.
որով եւ վիճակեցաք յառաջագոյն հրաւիրեալք՝ ըստ յառաջադրութեանն Աստուծոյ, որ զամենայն յաջողէ ըստ խորհրդոց կամաց իւրոց.