10 Որ առնէ զմեծամեծս եւ զանքնինս եւ զփառաւորս՝՝ եւ զհրաշակերտս՝ որոց ոչ գոյ թիւ։
եւ ոչ գտանեմք զայլ ոք նմանօղ զօրութեան նորա. որ զարդարն դատի՝ ո՞չ համարիցիս լսել նմա։
Եւ որոտասցէ Հզօրն սքանչելի բարբառով իւրով. քանզի արար մեծամեծս՝ զոր ոչ գիտէաք։
որ առնէ զմեծամեծս եւ զանքնինս եւ զփառաւորս եւ զհրաշակերտս որոց ոչ գոյ թիւ.
Իսկ զիա՞րդ օրհնեսցուք զօրհնութիւնս Տեառն յերկիր օտար։
Մի՛ յուսայք յիշխանս՝ յորդիս մարդկան, զի ոչ գոյ փրկութիւն ի նոսա։
Կեցցէ եւ տացի նմա յոսկւոյն Արաբացւոց. յաղօթս կացցեն առ նա՝՝ յամենայն ժամ, եւ զօրհանապազ օրհնեսցեն զնա։
Սակայն վասն նենգութեան նոցա տարագիր արասցես զնոսա, եւ կործանեսցես զնոսա յամբարտաւանութեան իւրեանց՝՝։
Ո՞վ իցէ նման քեզ յաստուածս, Տէր, եւ կամ ո՞վ նմանիցէ քեզ, փառաւորեալդ ի սուրբս, սքանչելի փառօք՝՝, որ առնես զնշանս։
Ամենայն ինչ զոր գործեաց՝ բարի է ի ժամանակի իւրում. նա՝ եւ զամենայն յաւիտեանս ետ ի սիրտս նոցա. զի մի՝՝ գտցէ մարդ զարարածն զոր արար Աստուած ի սկզբանէ մինչ ցկատարած։
Ո՜վ խորք մեծութեան եւ իմաստութեան եւ գիտութեանն Աստուծոյ, ո՜րպէս առանց քննելոյ են դատաստանք նորա, եւ առանց զննելոյ են ճանապարհք նորա։
Այլ այնմ որ կարողն է առաւել քան զամենայն ինչ առնել յաճախութեամբ քան զոր խնդրեմքն եւ իմանամք, ըստ զօրութեանն որ յաջողեալն է ի մեզ,