19 զի կործանումն ամպարշտի այսպիսի է, եւ յերկրէ այլ բուսցի։
Զի ուրախութիւն ամպարշտաց բեկումն անհնարին, եւ խնդութիւն անօրինաց՝ կորուստ։
Զի Տէր՝՝ ոչ մերժէ զանմեղն, զամենայն պատարագ ամպարշտի ոչ ընկալցի։
Յերեսաց Տեառն սասանեցաւ երկիր, յերեսաց Աստուծոյ Յակոբայ։
Ի սաստէ քումմէ, Աստուած Յակոբայ, ննջեցին, եւ ոյք հեծեալ էին ի ձիս՝՝։
Եւ ծանիցեն ամենայն փայտք դաշտի թէ ես եմ Տէր, որ խոնարհեցուցանեմ զփայտ բարձրացեալ, եւ բարձրացուցանեմ զփայտ խոնարհեալ, ցամաքեցուցանեմ զփայտ դալար, եւ դալարեցուցանեմ զփայտ գօսացեալ. ես Տէր խօսեցայ՝ եւ արարից։
եւ մի՛ համարիցիք ասել յանձինս թէ՝ Ունիմք մեք հայր զԱբրահամ. ասեմ ձեզ, զի կարող է Աստուած ի քարանցս յայսցանէ յարուցանել որդիս Աբրահամու։
Կանգնէ յերկրէ զտնանկն, եւ յարուցանէ զաղքատն յաղբեւաց, նստուցանել զնոսա ընդ զօրաւորս ժողովրդեան. եւ աթոռ փառաց ժառանգեցուցանէ նոցա։