16 Զի խոնաւութիւն յարեգականէ է, եւ ի նեխութենէ՝՝ նորա ելցէ շառաւիղ իւր։
Նա՝ ես տեսի անզգամաց արմատս ձգեալ, այլ վաղվաղակի հարան յարկք՝՝ նոցա։
Ի վերայ կարկառի քարանց ննջեսցէ, եւ ի մէջ մանրախիճ քարանց կեցցէ. եթէ ընկլցէ զնա տեղին՝ ստեսցէ։
Ես եմ Տէր Աստուած քո՝ որ հանի զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց, բաց զբերան քո եւ լցից զդա։
Ձիթենի գեղեցիկ վարսաւոր տեսլեամբ կոչեաց Տէր զանուն քո. ի ձայնէ թլփատութեան նոցա՝ մեծ է նեղութիւն ի վերայ քո, անպիտանացան ոստք քո։