Եւ մոռացար զԱստուած զԱրարիչ քո, որ արար զերկինս եւ հաստատեաց զերկիր. եւ երկնչէիր միշտ զամենայն աւուրս յերեսաց սրտմտութեան նեղչին քո որպէս խորհեցաւ ջնջել զքեզ. եւ արդ ո՞ւր է սրտմտութիւն նեղչին քո։
Եւ եղիցի եթէ մոռանալով մոռասցիս զՏէր Աստուած քո, եւ երթայցես զհետ աստուածոց օտարաց եւ պաշտիցես զնոսա եւ երկիր պագանիցես նոցա, ունիմ ձեզ վկայ այսօր զերկինս եւ զերկիր՝՝, զի կորստեամբ կորնչիջիք.