17 Զի զի՞նչ է մարդ՝ զի մեծացուցեր զնա, կամ զի հայիցիս ի նա մտօք,
Ո՞չ ապաքէն եւ այնմ համար առնիցես, եւ նմա՝՝ արարեր մտանել ի դատաստան առաջի քո՝՝։
Ո՞չ ապաքէն Տէր է՝ որ ուսուցանէ զիմաստութիւն եւ զհանճար՝՝։
թող թէ մարդ երր, եւ որդի մարդոյ որդն։
Միթէ ծո՞վ իցեմ կամ վիշա՞պ, զի կարգեցեր զինեւ պահ։
Մեծ է Տէր եւ օրհնեալ է յոյժ, եւ մեծութեան նորա ոչ գոյ չափ։
Տեսից՝՝ զերկինս, զգործս մատանց քոց, զլուսին եւ զաստեղս զորս դու հասատեցեր.
ո՞վ է մարդ՝ զի յիշես դու զնա, կամ որդի մարդոյ, թէ այց ինչ արասցես դու նմա։
Վկայեաց ոք ուրեք եւ ասէ. Զի՞նչ է մարդ եթէ յիշեսցես զնա, կամ որդի մարդոյ թէ այց արասցես նմա։
Որպէս ասէ հին առասպելն. Յանօրէն ձեռաց ելցէ վնաս, եւ ձեռն իմ մի՛ եղիցի ի քեզ։