Եւ Աքիտոփէլ իբրեւ ետես եթէ ոչ եղեւ խորհուրդն նորա, հանդերձեաց զէշ իւր եւ յարեաւ գնաց ի տուն իւր ի քաղաք, եւ հրաման ետ տան իւրում, եւ խեղդ արկ եւ մեռաւ, եւ թաղեցաւ ի գերեզմանի հօր իւրոյ։
զի ախորժեցին զմահ եւ ոչ զկեանս. եւ զմնացորդս՝՝ որ մնացեալ իցեն յազգէ անտի չարէ, ընդ ամենայն տեղիս մնացելոցն ուր եւ մերժեցից զնոսա անդր՝ ասէ Տէր զօրութեանց։
Եւ եղեւ ի ծագել արեւուն հրամայեաց Աստուած հողմոյ խորշակի տապախառնի, եւ անկաւ արեւն զգլխովն Յովնանու, եւ կայր ի տարակուսի եւ քաղէին ոգիք նորա. եւ ասէր. Լաւ էր ինձ մեռանել քան զայս կեանս իմ։