21 Դա եւ դուք աւադիկ անողորմ հասէք ի վերայ իմ. հայեցեալ ի վէրս իմ՝ երկերուք։
Բայց դուք ինձ բժիշկք մեղանչականք էք, եւ ողջացուցիչք չարեաց ամենեքեան՝՝։
Գարշեցան յինէն ծանօթք իմ, եւ զորս ես սիրէի՝ յարեան ի վերայ իմ։
իբրեւ զվտակ պակասեալ եւ իբրեւ զալիս անցին զինեւ։
Արդ ես զձե՞զ ինչ խնդրեցի,
Ի բաց արա յինէն զտանջանս իմ, զի ի զօրութենէ ձեռին քո ես պակասեցայ։
Եկն զկնի քո անձն իմ, եւ զիս ընկալաւ աջ քո։
Ամենայն որ ատեայ զեղբայր աղքատ, հեռի լինի եւ ի սիրոյ նորա։ Խորհուրդ բարի՝ առ որս ճանաչիցեն զնա մերձենայ, եւ այր իմաստուն գտցէ զնա։ Որ կարի չար առնէ՝ կատարէ զչարիս. եւ որ գրգռէ զբանս՝ ոչ ապրեսցի, մանաւանդ որ վարէ զբանս որ ոչ իւր իցէ։՝՝
Լռել ձեզ՝՝ ի մարդոյն յորում գոյ շունչ յռնգունս նորա. զի ընդ ո՞ւմ ումեք՝՝ համարեսցի նա։
Բժշկեցաք զԲաբելոն, եւ նա ոչ բժշկեցաւ. թողցուք զնա եւ գնասցուք իւրաքանչիւր յերկիր իւր. զի մերձեցան մինչեւ յերկինս դատաստանք նորա, ամբարձան մինչեւ ցաստեղս։
Յայնժամ ասէ ցնոսա Յիսուս. Ամենեքին դուք գայթակղելոց էք յինէն յայսմ գիշերի. զի գրեալ է թէ՝ Հարից զհովիւն եւ ցրուեսցին ոչխարք հօտին։
Այլ այս ամենայն եղեւ զի լցցին գիրք մարգարէիցն։ Յայնժամ աշակերտքն ամենեքին թողին զնա եւ փախեան։
Յառաջնում ատենին, ոչ ոք ինձ ի թիկունս եկաց, այլ ամենեքին թողին զիս. մի՛ համարեսցի նոցա այն։