20 եւ ամօթ կրեսցեն յուսացեալքն ի քաղաքս եւ յինչս։
Բայց դուք ինձ բժիշկք մեղանչականք էք, եւ ողջացուցիչք չարեաց ամենեքեան՝՝։
Հեռի եղեն յինէն եղբարք իմ, ծանեան զօտարս քան զիս։
ճանապարհք չարի եւ ոտք անօրինի կորիցեն յաւուր չարի։՝՝
Ընդէ՞ր որ տրտմեցուցանեն զիս՝ զօրանան, եւ վէրք իմ սաստիկք, ուստի՞ բժշկեցայց. լինելով եղեւ ինձ իբրեւ զջուր ցուրտ՝՝ յորում ոչ գոյ հաւատ։
Ակնկալութիւն Իսրայելի, Տէր, ամենեքեան որ թողին զքեզ՝ ամաչեսցեն. հեռացեալքն յերկրի գրեսցին, զի թողին զՏէր զաղբեւր ջրոյ կենաց։
յոյս ոչ երբեք ամաչեցուցանէ. զի սէրն Աստուծոյ սփռեալ է ի սիրտս մեր ի ձեռն Հոգւոյն Սրբոյ որ տուաւ մեզ։
որպէս եւ գրեալ է. Ահաւասիկ դնեմ ի Սիովն քար գայթակղութեան եւ վէմ գլորման, եւ ամենայն որ հաւատասցէ ի նա մի ամաչեսցէ։